Nourizade Language Garden | هفته سوم بهمن ۱۳۹۶

برای دانلود رایگان جزوه اینجا کلیک کنید

+ نوشته شده در جمعه بیستم بهمن ۱۳۹۶ ساعت توسط نوری زاده |

نحوه تقسیم بندی امتیاز مقاله بین نویسندگان

امتیاز بندی برای اعضای دانشگاه ،متفاوت از کسانی است که قصد شرکت در مصاحبه دکتری را دارند. در مصاحبه دکتری بیشتر بر تعداد مقالات تأکید می‌شود و دانشگاه‌های کمی به جایگاه فرد در مقاله توجه دارند. اما در امتیاز بندی اعضای هیئت علمی یا انتخاب دانشجوی نمونه و مواردی مانند آن، ترتیب نفرات نقشی اساسی دارد. در اینجا به بررسی ترتیب اسامی و نمره اکتسابی هر فرد بر اساس آن پرداخته می‌شود.

امتیاز مقاله چگونه بین نویسندگان تقسیم می شود؟

تعریف نویسنده

نویسنده یک مقاله علمی به فردی اطلاق می شود که در یک تحقیق علمی بخشی از کار تحقیق و پژوهشی را به عهده گرفته است. تمامی نویسندگان یک مقاله می بایست شرایط زیر را احراز نمایند و تمام افرادی که دارای این شرایط باشند می بایست جزء نویسندگان مقاله باشند:

۱- تحقیقات: فرد می باید در بخش های ایده، طراحی، اجرا، تحلیل یا ارزیابی داده ها نقش قابل توجهی را ایفا کرده باشد

۲- تالیف:‌ شرکت در تهیه پیش نویس، بازخوانی و ویرایش متن مقاله

۳- تایید :‌ تایید پیش نویس تهیه شده به منظور ارسال برای انتشار

جایگاه مدیریتی، سرمایه گذاری، جمع آوری داده ها یا نظارت عمومی یک گروه تحقیقاتی دلیلی برای کسب عنوان نویسنده نیست.

امتیاز مقاله چگونه بین نویسندگان تقسیم می شود؟

در دانشگاه‌های مختلف این امتیاز بندی متفاوت است اما به طور کلی از جدول زیر می‌توان استفاده کرد:

تعداد نویسندگان	سهم هر نفر از امتیاز محاسبه شده در مقاله
تعداد نویسندگان	نفر اول	نفر دوم	نفر سوم	نفر چهارم	نفر پنجم
۱	۱۰۰%
۲	۹۰%	۶۰%
۳	۸۰%	۵۰%	۵۰%
۴	۷۰%	۴۰%	۴۰%	۴۰%
۵	۶۰%	۳۰%	۳۰%	۳۰%	۳۰%
بیشتر از ۵ نفر	۵۰%	۱۲۵% تقسیم بر تعداد سایر نویسندگان

امتیاز نویسنده اول و مسئول

برخی از دانشجویان یا اساتید به اشتباه امتیاز بین نویسنده اول و نویسنده مسئول را یکی می‌دانند. باید توجه شود که تفاوتی بین نویسنده اول و نویسنده مسئول وجود دارد. نویسنده اول درواقع به عنوان مسئول اصلی مقاله و مدیر پژوهش در نظر گرفته می‌شود و جایگاه بالایی در بین اسامی دارد. اما نویسنده مسئول به عنوان رابط بین نویسندگان مقاله و مجله عمل می‌کند. در واقع به عنوان مسئول مکاتبات عمل می‌کند. بنابراین امتیاز نویسنده اول بسیار بیشتر از نویسنده مسئول است و در بیشتر اوقات نویسنده مسئول امتیاز خاصی جز جایگاهش در بین نویسندگان ندارد.

+ نوشته شده در جمعه بیستم بهمن ۱۳۹۶ ساعت توسط نوری زاده |

ارجاع دهی اصولی برای نگارش مقاله و پایان نامه

روش صحیح رفرنس نویسی

همه‌ی ما چه در دوران تحصیل در مقطع کارشناسی و پایین‌تر و چه در دوران گذراندن دوره‌ی تحصیلات تکمیلی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری، تحقیق‌های مختلفی را انجام داده و سعی کرده‌ایم خروجی آن را در قالب‌های مقاله، کنفرانس، گزارش و از همه مهم‌تر پایان‌نامه کارشناسی ارشد و دکتری منتشر نماییم. در هنگام مقاله نویسی یا پایان نامه نویسی ممکن است در کنار این تحقیقات عمداً یا سهواً، مرتکب سرقت ادبی (plagiarism) شده باشیم. رعایت روش رفرنس نویسی یا ارجاع دهی مناسب اولین گام برای اجتناب از سرقت ادبی است. هرگاه شما از تحقیق، ایده و یا نوشته‌ی فرد دیگری استفاده می‌کنید، لازم است لیست کاملی از اطلاعات نویسنده یا صاحب ایده را، در پایان نوشته‌ی خود تحت عنوان منابع تحقیق، درج نمایید. به این عمل در اصلاح رفرنس نویسی یا ارجاع دهی می‌گویند. در مطالب پیشین سعی کردیم به معرفی بهترین نرم افزارهای رفرنس نویسی و آموزش برخی از نرم افزارهای معروف برای درج ارجاعات بپردازیم.

در این نوشته قصد داریم به معرفی شناخته شده‌ترین سبک های رفرنس نویسی بپردازیم.

سبک رفرنس نویسی اول – روش APA (اِی پی اِی)

روش رفرنس نویسی APA (American psychological association) برای موسسه‌های دانشگاهی توسط انجمن روانشناسی آمریکا، خلق شد. این روش ارجاع دهی بیشتر برای کارهای پژوهشی و تحقیقات اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سبک رفرنس نگاری APAاز هر چهار طرف کاغذ یک اینچ (معادل ۲. ۵۴ سانتی متر) فاصله اعمال می‌شود. فونت مورد استفاده در این سبک عموما Times New Roman می‌باشد.

در این روش ارجاع دهی قسمتی از اطلاعات منبع در متن نوشته می‌‌آید و شکل کامل‌تری از مشخصات منبع در انتهای فایل متنی یا همان قسمت منابع یا مآخذ، قید می‌شود. برای مثال اگر قسمتی از نوشته‌ی یک کتاب را مورد استفاده قرار می‌دهیم، بعد از اتمام جمله درداخل پرانتز، نام کتاب- نام نویسنده و سال انتشار را به عنوان رفرنس آن نوشته می‌آوریم. اگر متن استفاده شده ۲ نویسنده داشت نام هر دو را در پرانتز قید می‌کنیم و اگر بیش از ۲ نویسنده داشت، به نوشتن نام اولین نویسنده «و همکاران»، در داخل متن اکتفا می‌کنیم.

روش صحیح رفرنس نویسی

روش رفرنس نویسی دوم – MLA

سبک MLA عموماً برای نوشته‌های مربوط به شاخه‌ی ادبیات و علوم انسانی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. یعنی بیشتر زمان‌هایی که منبع ما از نوع کتاب است، از این روش استفاده می‌کنیم. این روش از استناد، برای هر منبع، نیاز به دو قسمت دارد. یک قسمت در متن اصلی و یک قسمت به انتهای نوشته ‌یعنی بخش منابع یا ارجاعات. در متن اصلی دقیقاً بعد از تمام شدن متن استناد شده از کتاب، در داخل پرانتز، نام خانوادگی نویسنده با یک فاصله و شماره‌ی صفحه قید می‌شود؛ مثل ( کاظمی ۲۵ )، و مابقی اطلاعات مربوط به کتاب در قسمت انتهایی یا همان منابع، آورده می‌شود.

روش رفرنس نویسی سوم – AMA

این سبک از استناد برای مقالات و تحقیقات پزشکی استفاده می‌شود. در این روش رفرنس نویسی به هر منبع یک شماره نسبت داده می‌شود و با آوردن این شماره‌ها در متن نوشته، به منبع مورد نظر اشاره می‌کنیم. در بخش منابع یا ارجاعات هم یک لیست شماره‌گذاری شده از رفرنس‌ها به همراه کلیه‌ی اطلاعات، در اختیار خواننده قرار می‌دهیم.

چهارمین سبک رفرنس نویسی – Chicago

روش ارجاع دهی شیکاگو بیشتر برای مطالب تاریخی کاربرد دارد. زمانی که شما قصد انتشار یک متن را دارید، این روش استاندارد محسوب می‌شود. در انتهای هر نقل قول، متن یا نوشته‌ی اقتباس شده از دیگر نویسندگان، از یک شماره استفاده می‌کنیم. توضیحات را می‌توانیم در پی نوشت لحاظ کنیم و در این صورت نیازی به توضیح در فهرست منابع انتهای اثر نیست. فهرست منابع و پی نوشت تنها در فرمت نوشتاری تفاوت دارند.

پنجمین روش ارجاع دهی – The Turabian Style یا سبک مکینتاش

این روش ارجاع دهی با روش CMS از نظر موارد استفاده مشابه است؛ با این تفاوت که سبک رفرنس نویسی CMS برای نوشته‌هایی که قرار به انتشار آنها است، سازماندهی شده است ولی مکینتاش استاندارد انتشار نیست.

سبک رفرنس نویسی ششم – IEEE Documentation Style

سبک IEEE، استانداردی برای تمامی ژورنال‌ها و مجلات انجمن IEEEمی‌باشد. این سبک رفرنس نویسی اکثر مواقع برای مقالات در زمینه‌ی مهندسی و علوم کامپیوتر، استفاده می‌شود. در این روش نیز، مانند سبک ارجاع دهی شیکاگو در متن از اعداد استفاده می‌کنیم و در انتها از فهرست منابع را، لحاظ مینماییم.

هفتمین روش ارجاع دهی – سبکIso 690

این روش رفرنس نویسی یک استاندارد ایزو است که برای ارجاع دهی متون، با هر موضوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شیوه ارجاع دهی برای فایل‌های متنی الکترونیکی بیشتر کاربرد دارد (XML-XSL) که از المان‌هایی خاص برای ارجاع، بهره می‌برد. نقطه‌گذاری‌ها و سبک خاص در نوشتن، جزو قواعد این روش نمی‌باشد، بلکه تنها وسیله‌ای برای بهتر ارائه دادن مطلب است. آخرین ورژن ارائه شده در سال ۲۰۱۰ می‌باشد که قابلیت ارجاع به کلیه منابع اطلاعاتی را دارد؛ از جمله کتاب، مقاله، منابع الکترونیکی (نرم افزارها و پایگاه‌های داده)، موسیقی، صدای ضبط شده، تصاویر متحرک و . . . .

روش رفرنس نویسی Harvard